KANTO DE SERVUTLABORULOJ


Supre ŝiras la ĉielon
muĝa flug' sovaĝansera,
ŝtonoporte al dezerto
penas homa trup' mizera,
hejme ploras la infanoj,
la edzino malespera.

Al la lag' la birdoj flugas,
ekripozi jam bezonas,
ne ripozas homoj povraj,
ili murojn mil masonas,
trudlaboron fiksas leĝo,
kaj kabanon kiu donas?

Forflugante, la anseroj
krias triste tra nebuloj,
la laboron trudan metas
saĝa skribo kaj reguloj,
senrespekta via plendo,
tial batas vin stultuloj.